این نمک دارترین روضه نمک گیرم کرد
پسر فاطمه با دست خودش سیرم کرد

.

روضه ی کوچه ی غم های کریم طاها
در همین اوج جوانی به خدا پیرم کرد

.

مادر افتاد زمین و پسر افتاد زمین
مَردک پست بلافاصله تحقیرم کرد

.

چادر عصمت و پاکی شده خاکی اِی وای
معجر خاکی و خونیشْ زمین گیرم کرد

.

آمد و زد لگد و بد زد و بد گفت و سَند …
پاره کرد و پس از آن حادثه تکفیرم کرد

.

پس از آن واقعه هر روز به من گفت سلام
آن سلام عاشق زهـر و اجل و تیرم کرد

.

خواهرم داخل این تشت اگر خون دل است
روضه ی بند و غل کوفه به زنجیرم کرد

.

ندبه خوان باش که فرزند حسن می آید
جمعه ی آمدنش عاشق تکبیرم کرد

.

.

.

حسین ایمانی

.