بگذارید از این خانه عبا بردارد

لااقل رحم نمایید عصا بردارد

.

بگذارید در این حلقه ی دود و آتش

طفل ترسیده از این معرکه را بردارد

.

پیر مرد است نبندید دو دستش ، نکشید

وای اگر دست نحیفی به دعا بردارد

.

کوچه ای تنگ و دلی سنگ و زمین خوردن ها

استخوانی که ترک خورد صدا بردارد

.

آی نامردِ سواره نفسش بند آمد

فرصتی ده قدمی پشت شما بردارد

.

رمقش نیست ولی می رود و می خواهد

که قدم یاد غم کرب و بلا بردارد

.

آخرین روضه ی او روضه ی گودالش بود

وقت آن است به لب بانگ عزا بردارد

.

تشنگی بود و لبی چاک و تنی خون آلود

لشگری حلقه زده رسم حیا بردارد

.

خوب پیداست چرا این همه نیزه اینجاست

هر کسی آمده یک سهم جدا بردارد

.

هر کسی آمده یک تکه بگیرد بکشد

بیشتر تا که تنت زخم جفا بردارد

.

کاش می شد که سنان تا که سنان را نزند

دست از گیسوی بر خاک رها بردارد

.

زجرکُش می کند این قاتل خنجر در مشت

کاش می شد که از این حنجره پا بردارد

.

.

.

حسن لطفی

.