آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام

***

آنچه از من خواستی با کاروان آورده‏ ام
یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‏ ام

.
از در و دیوار عالم فتنه می‏ بارید و من
بی‏ پناهان را بدین دارالامان آورده ‏ام

.
اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاست
کاروان را تا بدین ‏جا با فغان آورده ‏ام

.
تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم
یک جهان درد و غم و سوز نهان آورده ‏ام

.
قصه ی ویرانه شام ار نپرسی خوش ‏تر است
چون از آن گلزار ، پیغام خزان آورده ‏ام

.
دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بود
از برایت دامنی اشک روان آورده‏ ام

.
تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنم
یک نیستان ناله و آه و فغان آورده‏ ام

.
تا نثارت سازم و گردم بلا گردان تو
در کف خود از برایت نقد جان آورده‏ ام

.
تا دل مهر آفرینت را نرنجانم ز درد
گوشه ‏ای از درد دل را بر زبان آورده ‏ام

.

.

.

استاد محمدعلی مجاهدی

.