استاد حاج غلامرضا سازگار

.

اینجا محیط سوز و اشک و آه و ناله است

اینجا زیارتگاه زهرای سه ساله است

.

اینجا دمشقی ها گلی پژمرده دارند

در زیر گِل مهمان سیلی خورده دارند

.

اینجا دل شب کودکی هجران کشیده

گلبوسه بگرفته ز رگ های بریده

.

اینجا بهشت دسته گل های مدینه است

اینجا عبادتگاه کلثوم و سکینه است

.

اینجا زیارتگاه جبریل امین است

اینجا عبادتگاه زین العابدین است

.

اینجا ز چشم خود گلاب افشانده زینب

اینجا نماز شب نشسته خوانده زینب

.

اینجا به خاکش هر وجب دردی نهفته

اینجا سه ساله دختری بی شام خفته

.

اینجا قضا بر دفتر هجران ورق زد

اینجا رقیّه پرده یک سو از طبق زد

.

اینجا دو عاشق بر وصال هم رسیدند

لب های خشک یکدیگر را می مکیدند

.

اینجا همای فاطمه پر باز کرده

اینجا کبوتر از قفس پرواز کرده

.

اینجا شرار از دامن افلاک می ریخت

زینب بر اندام رقیّه خاک می ریخت

.

ای دوستان زهرای کوچک خفته اینجا

یک زینب کبرای کوچک خفته اینجا

.

در گوشه ی ویرانه باغ گل که دیده

در خوابگاه جغدها بلبل که دیده

.

ای آل عصمت روی نیلی را بشویید

با اشک زینب جای سیلی را بشویید

.

خون جگر بر غربت بلبل بریزید

از پاره ی دل بر مزارش گل بریزید

.

ای مانده بر دل هایتان بغض ترانه

کی دیده بلبل را به زیر تازیانه

.

فریاد و درد و اشگ تنهایی است اینجا

وصل دو دلداده تماشایی است اینجا

.

بلبل به خاک افتاده و گل در کنارش

یار اینچنین باید رسد بر وصل یارش

.

تا حشر از این غم دل ” میثم ” بسوزد

تنها نه میثم عالم و آدم بسوزد

.

.

.