این روزها نگاه تو از خون دل تر است
گویا دلت حسینیه ی اشک مادر است

.

شال عزا دوباره نشسته به دوش تو
شالی که حیف ، سوخته از آتش در است

.

گلبرگ های گونه ی شبنم گرفته ات
زخمی ، شکسته ، نیلی ، چون یاس پرپر است

.

ای وارث تمامی غم های اهل بیت
این روزها غریبی تو مثل حیدر است …

.

… چون دیده ام تو را و سلامت نداده ام
یا تو سلام کرده ای و گوش من کر است

.

مردن میان روضه اگرچه سعادت است
در روضه های فاطمیه باز بهتر است

.

زیرا که اشک یک شب این فاطمیه ها
با گریه ی تمام محرم برابر است

.

حالا بیا و روضه بخوان آتشم بزن
چشمم به ناله ی تو و یک وای مادر است

.

یا رب کجا رواست زنی را کتک زنند
وقتی که زن مقابل چشمان شوهر است

.

.

.

محمد بیابانی

.