ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس

خاموش کن صدا را ، نقاره می زند طوس

.

آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان

جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس

.

آنجا که خادمینش از روی زائرینش

گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس

.

خورشید آسمان ها در پیش گنبد او

رنگی ندارد آری چیزی شبیه فانوس

.

رویای ناتمامم ساعات در حرم بود

باقی عمر اما افسوس بود و کابوس

.

وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا

زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس …

.

.

.

سید حمیدرضا برقعی 

.