ای محمد ای رسول بهترین کردارها

***

ای محمد ای رسول بهترین کردارها

حسن خلقت شهره در اخلاق ها ، رفتارها

.

در بیانت بند می آید زبان ناطقان

قامت مدحت کجا و خلعت گفتارها

.

بال رفتن تا حریمت را ندارد این قلم

قاب قوسینت کجا و مرغک پندارها

.

طفل ابجدخوان تو سلمان سیصد ساله است

استوار مکتب ایثار تو عمّارها

.

تا نفس داریم و تا خورشید می تابد به خاک

دل به عشق بی زوالت می کند اقرارها

.

پای بوسی تو عزت داده ما را این چنین

گل نباشد کس نمی آید سراغ خارها

.

کی رود از خاطرتم یادت که در روز ازل

کنده اند اسم تو را بر سنگ دل حجارها

.

داغ تو در سینه ی ما هست چون خاک تواییم

لاله کی روییده در آغوش شوره زارها

.

گل که منسوب تو گردد رنگ و بویش می دهند

شاهد حرفم گلاب و شیشه ی عطارها

.

وقت رزمت آن چنانی که میان کارزار

رو به تو آرند وقت خستگی کرّارها

.

ای که با خون دلت پرورده ای اسلام را

چشم واکن که نهالت داده اکنون بارها

.

سنگ می خوردی و می گفتی که ایمان آورید

کس ندیده از رسولی این چنین ایثارها

.

با عیادت از کسی که بارها آزرده ات

روح ایمان را دمیدی بر دل بیمارها

.

خم به ابرویت نیاوردی در این بیست و سه سال

بر سرت گرچه بلا بارید چون رگبارها

.

رفتی و داغ تو پشت دین رحمت را شکست

جان به لب شد از غمت ، شهرت مدینه ، بارها

.

تا که چشمت بسته شد ای قافله سالار عشق

رم نمودند عده ای و پاره شد افسارها

.

آنقدر گویم پس از تو میخ در هم خون گریست

ناله ها برخواست بعدت از در و دیوارها

.

.

.

محسن عرب خالقی 

.