.

باز در بغض صدایم آتش آه آمده

باز هم ماه خدا بی ماه از راه آمده

.

آه ماه فاطمه برگرد حتی نفس

از میان سینه ها بی تو به اکراه آمده

.

باز هم شب های بخشش آمد و با لطف تو

کوه سنگین گناهم رفت و چون کاه آمده

.

سفره ی افطار هم با آب و نان حسرتش

باز هم بی تو به استقبال این ماه آمده

.

از دل سنگ و سیاه خود صدایت می زنم

مثل فریاد ضعیفی کز دل چاه آمده

.

کیست مانند تو که در جاده های بی کسی

با من در راه مانده هر زمان راه آمده

.

تا به دست آرم دلت را باز می گویم حسین

آتش خشم تو با این نام کوتاه آمده

.

موقع افطار با لب های تشنه باز هم

در دلم یاد لبان تشنه ی شاه آمده

.

.

.