باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد

وقتی که با تو این چنین نامهربان باشد

.

ای کاش آقا می شد امشب زائرت بودم

جایی که فرزندت در آنجا روضه‌ خوان باشد

.

دریایی از رنج و مصیبت موج خواهد زد

پای حسن هرگاه جایی در میان باشد

.

وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست

سقف مزار تو زمانی آسمان باشد

.

وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست

وضعت میان خانه چون زندانیان باشد

.

وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیست

خون دلت از کنج لب‌ هایت روان باشد

.

آری حسن بودی ولی هرگز ندیدی که

در کوچه روی مادرت چون ارغوان باشد

.

سخت است تشنه باشی و لب‌ های لرزانت

حتی برای آب خوردن ناتوان باشد

.

هنگام برخورد لبت با کاسه ی آب است

وقت ادای روضه‌ های خیزران باشد

.

شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی

.

من حسین سرجدایم

سربریده از قفایم

.

.

.