مهدی جهاندار

.

با توام ای دشت بی پایان سوار ما چه شد ؟
یکه تاز جاده های انتظار ما چه شد ؟

.
آشنای ” لافتی الا علی ” اینک کجاست ؟
صاحب ” لاسیف الا ذوالفقار ” ما چه شد ؟

.
چارده قرن است چل منزل عطش پیموده ایم
التیام زخم های بی شمار ما چه شد ؟

.
چشم یوسف انتظاران را کسی بینا نکرد
روشنای دیده ی امّیدوار ما چه شد ؟

.
باز ای موعود بی تو جمعه ای دیگر گذشت
کُشت ما را بی قراری ، پس قرار ما چه شد ؟

.
می نشینم تا ظهور سرخ مردی سبز پوش
آن زمان دیگر نمی پرسم بهار ما چه شد

.

.

.