بر سر آشفته ام زلف پریشان ریخته

***

بر سر آشفته ام زلف پریشان ریخته

در دل حیران من آیات حیران ریخته

.

نیستم ناراحت از این که شهیدم کرده اند

خون من گر ریخته در پای جانان ریخته

.

سفره ی دل باز کردن پیش مهمان بهتر است

پس دلم هر آن چه دارد پای مهمان ریخته

.

تا مقام قاب قوسین ابتلا باید کشید

در بیابان طلب خار مغیلان ریخته

.

گاه باید بیشتر همرنگ شد ، مثل اویس

نذر یک دندان جانان ، چند دندان ریخته

.

هر دو عالم ، عالمی دارند پیش مقدمت

آن یکی دل ریخته است و این یکی جان ریخته

 .

گر چه آدم ، گر چه عیسی ، گر چه موسی … باز هم

گم تر از درهای دربار تو دربان ریخته

 .

بس که خاطرخواه داری و عزیزی که خدا

جای گل روی سرت آیات قرآن ریخته

.

نذر این پیغمبری خوب است ذبحی رد کنی

عید مبعث در ضمیرش عید قربان ریخته

.

آن قدر ذات خدا در تو تجلّی کرده است

زآن همه یک جلوه اش را در خراسان ریخته

.

با علی بودن فقط راه مسلمان بودن است

ور نه از این نامسلمان ها فراوان ریخته

.

شب ، شب مبعث ولی یاد نجف افتاده ام

بس که از روی لبت ذکر علی جان ریخته

.

یا نبی و یا نبی و یا نبی یا مصطفی

یا علی و یا علی و یا علی یا مرتضی

.

.

.

علی اکبر لطیفیان

.