محمد بیابانی

.

بر سینه ی خود می فشارم زانوی غم را

وقتی که بی تو باز می بینم محرم را

.

صاحب عزا با دست های خویش کوبیدی

 بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را

.

ای آسمان چشمه ی جوشان اشک خون

پربارتر کن بارش این اشک نم نم را

.

هر شب میان کوچه ها بر سینه خواهی زد

وقتی که می خوانند شور و نوحه و دم را

.

بر رشته ی پرچم دخیل گریه می بندم

آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را

.

با اذن زهرا ، اذن مولا ، اذن پیغمبر

با اذن تو پوشیده ام این رخت ماتم را

.

دلشوره دارم اربعینم را همین اول

امضا کن آقا جان برات کربلایم را

.

.

.