بر گرده ی خود مثل علی نان و رطب داشت

****

بر گرده ی خود مثل علی نان و رطب داشت
صادق همه صبح است چه در خلوت شب داشت

.

شب تیره و تار و ظلمات است ، پر از ظلم
صد سال پر از ظلمت جهلی که عرب داشت

.

می رفت که خاموش شود مشعل توحید
اسلامِ وَ أکملتُ لکُم رو به عقب داشت

.

برخاست کسی مکّی و کوفی به فدایش
آوازه چنان داشت که تا شام و حلب داشت

.

در محضر او این همه شاگرد عجب نیست
بر تیغ علی این همه زنگار عجب داشت !

.

چون جابر حیّان کسی اسرار ندانست
جز آن که به درگاه تو زانوی ادب داشت

.

هفتاد و دو تا یارت اگر بود چه می شد
تیغ تو و پستوی نهان خانه سبب داشت

.

از صبح بپرسید که صادق به چه معناست
با عشق بگویید که یارم چه لقب داشت

.

.

.

مهدی جهاندار

.