حجت الاسلام محسن حنیفی
.
حق از زلال چشم تو ساغر درست کرد
ازخاک پای تو دُر و گوهر درست کرد
.
ته مانده ی پیاله ی آب تو را گرفت
تا سلسبیل و چشمه ی کوثر درست کرد
.
از گرد و خاک رزم تو کولاک آفرید
از شیوه ی نبرد تو محشر درست کرد
.
باید برای وقت سکوتت ذبیح داد
باید هزار تا علی اکبر درست کرد
.
دل روی دل برای تو باید ضریح ساخت
باید حرم برای تو دلبر درست کرد
.
باید به جای شمع مزار تو آب شد
باید شبیه مضجع پاکت خراب شد
.
عاشق شدن به گوشه نگاهت عجب نداشت
هرکس که دید روی تو را روز و شب نداشت
.
ای قبله ی مدینه و درمان دردها
جز خانه ی تو ، شهر مدینه مطب نداشت
.
با روی باز بر همگان لطف می کنی
حتی به سائلی که رسید و ادب نداشت
.
سهمش قبول توبه نشد هر که در قنوت
یا محسن و بحق حسن روی لب نداشت
.
بین صحابه ی تو کسی خوش مثل نشد
حیف ! از زمانه ی تو که آقا ! وَهَب نداشت
.
اینجا نواده های تو صاحب حرم شدند
یعنی ارادت عجمی را عرب نداشت ؟
.
در شهر ری مزار تو را یاد می کنم
با یا حسن وجود خود آباد می کنم
.
.
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
