خشک است کام تو ولی از قحط آب نیست
هستی اسیر گرچه ! به دستت طناب نیست

.
از خون سر محاسنت آقا خضاب نیست
بر پیکر شما اثر آفتاب نیست

.

با نیزه بند بند تنت که جدا نشد
جسمت سه روز بین بیابان رها نشد

.

سنگین که شد سرت به روی نیزه ها نرفت
آوای استغاثه ی تو هر کجا نرفت

.
دیگر سنان میان دهان شما نرفت
ناموستان به کوفه و شام بلا نرفت

.

دندان به کاسه خورد ولی خیزران نخورد
اصلاً عصا به این بدن نیمه جان نخورد

.

.

.