خونه غرقِ در آه حسرته
خونه بی بابا شام غربته

.
دوباره شب رسید و غم ، رسید و داغ و درد
صدای طفل من گرفت از بس که گریه کرد

.
دوباره قاب عکسشو گذاشته روی پاش
خیره شده به سوی در ، شاید بیاد باباش

.
خدا کنه بخوابه و راحت شه از تموم غصه‌ هاش

.
لالا لالا گلم بخواب
لالا لالا گلم بخواب

.
لالا لالا لالا لالا

.
چشماتو ببند روی درد و غم
خواب خوش ببین مرد کوچکم

.
دیگه تو مرد خونه ای ! تو سایه‌ ی سرم
باید مثل بابا بشی مدافع حرم

.
تو هم یه روز بزرگ میشی یه پهلوون میشی
قد میکشی و باعث غرورمون میشی

.
تو هم یه روز مثل بابا شهید راه عشق و خون میشی

.
تو اصغری منم رباب
لالا لالا گلم بخواب

.
لالا لالا لالا لالا
.
بعضیا به ما طعنه می زنن
شکوه‌ ای نکن ای عزیز من

.
بابا فقط به خاطر خدا فدا شده
به خاطر خداس که غم نصیب ما شده

.
اگرچه طعنه می زنن ولی تو لب بدوز
نبینم از کنایه‌ ها خسته بشی یه روز

.
می سوزونه دل منو زخم زبون خیلیا هنوز

.
کسی تو رو نده عذاب
لالا لالا گلم بخواب

.
لالا لالا لالا لالا

.

.

.