دریا دریا چشمام می باره

امشب انگار مادر بی قرار بی قراره

.

یه دستشو روی دیوار

یه دست به پهلو می گیره

.

نمی دونم چی شد تو کوچه

از بابامون رو می گیره

.

ای مادر جوونم

یاس قدکمونم

.

تو میری و دیگه من

زنده نمی مونم

.

دریا دریا چشمام می باره

امشب انگار مادر بی قرار بی قراره

.

برده از باغ گرد خزونو

تا با یه زحمت زد آب و جارو خونه مونو

.

با دستای مهربونش

موهامونو کرده شونه

.

خدا رو شکر بهتره حالش

که روشنه تنور خونه

.

تو بستر غریبی

غرق داغ و درده

.

نفس آخر ای کاش

به سینه برگرده

.

دریا دریا چشمام می باره

امشب انگار مادر بی قرار بی قراره

.

گرم خوابه چشمای مردم

تو بستر بیداره نگرون عصر دهم

.

نوازش گرم دستاش

شونه ی موی حسینه

.

بوسه های آخر مادر

نذر گلوی حسینه

.

مرغ بی پر و بال

دائم میره از حال

.

با گریه میگه مادر

وعده ی ما گودال

.

.

.