محسن عرب خالقی

.

در این دیار هوای نفس کشیدن نیست
برای هیچ پری فرصت پریدن نیست

.
خدا به داد دل لاله های تو برسد
به ذهن این همه گلچین به غیر چیدن نیست

.
هزار سرو روان در پی ات روانه شدند
بلند قامتشان حیف قد خمیدن نیست ؟

.
در این کویر خودِ ساقی آب می گردد
برای نوگل تو وقت قد کشیدن نیست

.
لطیف تر ز گل یاس ، کودکان تواَند
که حقشان به دل خارها دویدن نیست

.
به التماس بگویم بیا که برگردیم
دل لطیف مرا تاب زخم دیدن نیست

.

.

.