دنیا شنید آه نیستانی تو را

***

دنیا شنید آه نیستانی تو را
بر نیزه دید آینه گردانی تو را
.
موج نسیم غمزده حس کرد – مو به مو –
بر اوج نیزه عمق پریشانی تو را
.
سنگی که قلب دخت علی را نشانه رفت
آمد شکست حرمت پیشانی تو را
.
قومی که سجده بر بت ابلیس برده اند
انکار کرده اند مسلمانی تو را
.
آنان که گوششان پر از آواز سکه بود
نشنیده اند لهجه ی قرآنی تو را
.
با این همه کسی نتوانست کم کند
یک ذره از تجلی عرفانی تو را
.
بعد از طلوع سرخ تو ای آفتاب سبز
چشمی ندید مغرب پایانی تو را

.

.

.

 سید محمدجواد شرافت

.