پانته آ صفایی بروجنی
.
دیوار و در ، دیوار و در ، دیوار و در ، دیوار …
خوابیده تاریخ تشیّع در همین تکرار !
.
این خانه ی وحی است اما بعد پیغمبر
بسیار خواهد دید از این بی حرمتی ، بسیار …
.
این در نه ! قرآن است که می سوزد و پشتش
واژه به واژه جمله ی ” الجار ثم الدار “
.
آیه به آیه سوره های ناب قرآنند
این ها که دنیا می شود بر دوششان آوار
.
این ها که سرهاشان به روی نیزه خواهد رفت
گلخانه خواهد شد ز پیکرهایشان شن زار
.
این ها که هر یک امتداد لحظه ای هستند
که سوخت قرآن خدا بین در و دیوار …
.
قرآن روی نیزه ! قرآن درون تشت !
قرآن قرآن خوان میان کوچه و بازار !
.
آه ای شفیع روز رستاخیز لب هایت !
ما را به حال خود برای لحظه ای مگذار !
.
.
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید
