رباعی گفتی و تقدیم سلطان غزل کردی
معمای ادب را با همین ابیات حل کردی

.

رباعی گفتی و مصراعی از آن را تو ای بانو
میان اهل عالم در وفا ضرب‌ المثل کردی

.

فرستادی به قربانگاه اسماعیل‌ هایت را
همان کاری که هاجر وعده کرد و تو عمل کردی

.

کشیدی با سرانگشتت به خاک مُرده ، خطی چند
تمام شهر یثرب را به خاک طف بدل کردی

.

خودش را در کنار مادرش حس کرد بغضش ناگهان وا شد
خدا را شکر بودی زینب خود را بغل کردی

.

چه شیری داده‌ ای شیران خود را که شهادت را
درون کامشان شیرین‌ تر از شهد و عسل کردی

.

رباعی تو بانو ! گرچه تقطیع هجایی شد
به تیغ اشک خود ، اعرابشان را بی‌ محل کردی

.

.

.

محسن رضوانی

.