ایمان کریمی 

.

زیر باران حرم ، گرمی تب می چسبد
و زیارت همه جا آخر شب می چسبد
.
دست بر سینه به سمت حرمت می آیم
خاک بوسی تو در اوج ادب می چسبد
.
نسل در نسل شما ، عادت احسان دارید
پس مکرر به زیارت بطلب ، می چسبد
.
باد می پیچد و هوهوی صدای پرچم
شب میلاد تو همراه طرب ، می چسبد

.

ناخود آگاه کنار حرمت می فهمم
نام داداش تو با اشک به لب می چسبد

.
طعم سوهان قم و چای نجف ، در مشهد
گوشه ی صحن گهرشاد ، عجب می چسبد

.

.

.