صورتی داری که می بینند در آن ماه را

****

صورتی داری که می بینند در آن ماه را

در تو می جویند عاشق ها ، رسول الله را

.

صورتی داری که در شب مثل رخسار قمر

می کند روشن زمان راه رفتن ، راه را

.

کاش می شد تا بلا گردان چشمانت کنند

این همه دلبسته و مجنونِ خاطر خواه را

.

شک نداریم عاقبت یک روز لیلی می شود

می پرستد هر کسی از عشق ، ثارالله را

.

یادمان دادند ؛ ” کُلّ الخَیر فی بابِ الحُسین “

از تو می خواهیم افتادن بر آن درگاه را

.

کعبه ی دل می شود از شش طرف در ذهن ها

می کنی شش گوشه با خود قبر شاهنشاه را

.

گوشه ای از معجزات تو مسلمان سازی است

بنده ی رب می کنی هر بنده ی گمراه را

.

کاشکی باشیم ما هم زنده در عصر ظهور

تا ببینیمَت که یاری می کنی خونخواه را

.

تو مُقطّع می شوی ما هم فقط لب می گَزیم

پس کجا باید بگوییم این غم جانکاه را ؟

.

ای جوان ، بالای جسمت پیر مرد کربلا

می کِشد بیرون چگونه از دل خود آه را ؟

.

رفتنت ، یعنی که سوی چشم بابا می رود

احتمالا گم کند در بازگشتش ، راه را

.

شد شب هشتم ” جوانان بنی هاشم… ” تو هم

دوست داری جور دیگر این دم کوتاه را

.

.

.