قصد کربلا کردی ؛ اصحابو صدا کردی

عاشق بودی و شور عاشورا به پا کردی

.

عاشورای رویایی ؛ رویای تماشایی

ظهری که زبونزد شد تو عالم به زیبایی

.

بنازم وهب و ام وهب رو

بنازم همه مردی و ادب رو

.

یه زن با سر بچه ش توی میدون

فراری میده یل های عرب رو

.

حسین جانم حسین جانم 

.

قربون زهیر تو ؛ مسلم تا بریر تو

مجنونم نمی بینم لیلایی به غیر تو

.

باید ارباً اربا شم ؛ تا مجنون آقا شم

احساس من از عابس اینه سینه زن باشم

.

همین ذکره که شور عالمینه

شروعش واسه بین الحرمینه

.

بنازم به حبیب بن مظاهر

صدا زد که بهشت من حسینه

.

حسین جانم حسین جانم 

.

.

.