مرید و زائرت از هر نژاد است

خودش روز است و با شب در تضاد است

.

مگر شمس جمال تو که این دل

به این خورشیدها بی اعتماد است

.

برای دیدنت خورشید را صبح

به دست آسمان آیینه داده است

.

به هر صورت که آیی می پذیرم

دل از آیینه های بی سواد است

.

و هر بیتم به نامت هست مفهوم

غزل هایم تمامی مستزاد است

.

بدون ضرب می رقصم به چرخش

خرابی مشرب هر گردباد است

.

طلب ناکرده چشمم اشک می ریخت

همه گفتند این آب مراد است

.

شدم پیغمبر تصویر و دیدم

برایم صحن آیینه معاد است

.

کسی فکر مسیح و نوح هم نیست

از این آیینه ها اینجا زیاد است

.

به ظاهر فرق دارد تاک و انگور

رضا در باطن عالم جواد است

.

به هویی خلق شد دنیا و عقبی

بنای عالم و آدم به باد است

.

.

.

 شیخ سید رضا جعفری

.