من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم

روز اوّل کآمدم دستور تا آخر گرفتم

.

 بر مشام جان زدم یک قطره از عطرِ حسینی

سبقت از مشک و گلاب و نافه و عنبر گرفتم

.

عالم ذر، ذره‌ ای از خاک پای حضرتش را

از برای افتخار از حضرتِ داور گرفتم

.

بر در دروازه ی ساعات یک ساعت نشستم

تا سراغ حضرتش از زینب مضطر گرفتم

.

زینبی دیدم چه زینب کاش مداحش بمیرد

من ز آه آتشینش پای تا سر در گرفتم

.

سر شکستم دل پر از خون دیده خون آلود اما

حالتی دیدم که بر خود حالتی دیگر گرفتم

.

ام لیلا رعشه بر اندام دیدم اوفتاده

گفت : من این رعشه از داغ علی اکبر گرفتم

.

ناگه از بالای نی فرموده شاه تشنه کامان

سر به راه دوست دادم زندگی از سر گرفتم

.

اکبرم کشتند و عون و جعفر و عباس و قاسم

تا خودم از تشنگی ، آب از دمِ خنجر گرفتم

.

گفت ” ساعی ” زین مصیبت از در دربار جانان

خط آزادی برای اکبر و اصغر گرفتم

.

.

.