مهربانی کریمه ای خانم
بانوی بی بدیل معصومه
التماس قنوت گریه ی من
الدخیل الدخیل معصومه
.
شرف الشمس شهر قم هستی
از تبار و ذراری خورشید
پای درست ملائکه حاضر
ای پناه مراجع تقلید
.
صحن بالا سر تو منزل نور
مهبط جبرئیل این صحن است
بال جمله ملائک عرشی
زیر پاهای زائرت پهن است
.
حرم اهل بیت صحن شماست
حرم خانواده ی زهرا
کربلا و مدینه و مشهد
نجف و کاظمین و سامرّا
.
وقت تجدید عهد با زهرا
شهر یثرب اگر نشد قم هست
گره هایم نگفته وا شده است
تا قسم به امام هشتم هست
.
گرچه چنگ خزان به جان تو و
جان ایل و تبارت افتاده
پاره پاره ولی نشد هرگز
نامه ای که رضا فرستاده
.
بین این کوچه ها خدا را شکر
محترم مانده گوشواره ی تو
لااقل هلهله نشد به پای
چشم گریان و پر ستاره ی تو
.
گرچه خم شد قدت ز فاصله ها
ذبح اطفال را ندیدی تو
حضرت زینب امام رضا
تلّ و گودال را ندیدی تو
.
تشنه ای را که زیر یک دشنه
دست و پا می زند که جان بدهد
حق او نیست شمر با پایش
جسم زخمیش را تکان بدهد
.
.
.
حجت الاسلام محسن حنیفی
.
برای حمایت از خیمه کلیک کنید