سید محمدرضا یعقوبی آل

.

می روم تا به خود آیم به منایی برسم
سعی دارم که در این حج به صفایی برسم

.

قلبم از جوشش لبیک لبالب شده است
تا به وادی اجابت به دعایی برسم

.

می روم بشنوم از دوست که ” فاخلع نعلیک ”
طی این راه به وادی ” طوا “یی برسم

.

شوق شش گوشه به آتش بکشد دلها را
سوختم تا که به مصباح ” هدایی ” برسم

.

” آه ” من ترجمه ای از ” نفس المهموم ” است
همدم آه شدم تا به نوایی برسم

.

کاش در راه حرم لایق دیدارشوم
” لن ترانی ” نشنیده به لقایی برسم

.

هر قدم سوی حرم ” سیرالی الله ” من است
غیر از این راه بعید است به جایی برسم

.

کاش در سیر مسیر سفر اکسیر شوم
شاید از خاک به ایوان طلایی برسم

.

کاش هرجا بروم همدم جابر باشم
کاش همراه عطیه به عطایی برسم

.

کاش با رنگ خدا از همه سبقت گیرم
با ” حبیب ابن مظاهر ” به حنایی برسم

.

آه ای دل ” بذل مهجته فیک ” بخوان
باید از خوان زیارت به نوایی برسم

.

.

.