نخل زردم جوانه می خواهم

کفترم آب و دانه می خواهم

.

بر فراز مناره های حرم

گوشه ای باز لانه می خواهم

.

روی پرهای من بزن مُهری

بی نشانم نشانه می خواهم

.

کفتر خانگی این حرمم

دانه از اهل خانه می خواهم

.

در کنار رواق دار الزُّهد

منزلی جاودانه می خواهم

.

از شما روز اول هر ماه

مثل مردم سَرانه می خواهم

.

خانه جز این حرم نمی خواهم

پَرِ پرواز هم نمی خواهم

.

آستان بوس خود خطابم کن

بد حسابم ولی حسابم کن

.

برکه ی خشکم و گل آلودم

کوثر معرفت ، گلابم کن

.

قَسَمت می دهم به جان جواد

بعد اگر خواستی جوابم کن

.

کرمت گر اجازه داد آقا

پیش چشم همه خرابم کن

.

من شبیه دعای بی روحم

روح ادعیّه ، مستجابم کن

.

ای خداوند عشق ، یا احساس

نظری کن به خاطر عباس

.

مهربانی که روح احسانی

درد من را تو خوب می دانی

.

حقّ همسایه جا نیاوردم

نیست این شیوه ی مسلمانی

.

ولی ای باوفا پناهم ده

هرچه باشد تو از بزرگانی

.

لحظه ای که جنازه ام آمد

وایِ من گر که رویگردانی

.

یوسف ار ماه اهل کنعان بود

تو مه آسمان ایرانی

.

وای آقا چه قدر می آید

به تو لفظ شریف سلطانی

.

گفته ام هر کنار در هر سو

ضامنم هست ضامن آهو

.

.

.

علی زمانیان 

.