هر کس خماری می و صهبا کشیده است

***

هر کس خماری می و صهبا کشیده است
خود را به زیر سایه ی آقا کشیده است

.
دستی که بال های مرا التیام داد
من را به طوف گنبد خضرا کشیده است
.
او مهربان تر از پدرم قبل خلقتم
شصت و سه سال زحمت من را کشیده است
.
ما قوم و خویش آل عبا در قیامتیم
آقا عبای خود به سر ما کشیده است
.
ما را به دست فاطمه ی خود سپرده است
ما را دخیل چادر زهرا کشیده است
.
با گریه می رسد نسب ما به دخترش
او قطره را نواده ی دریا کشیده است
.
حالا کنار بستر او گریه می کنیم
با گریه های دختر او گریه می کنیم

.

.

.

حجت الاسلام محسن حنیفی

.