همه جسمیم و تویی جان ، بابی انت و امی

***

همه جسمیم و تویی جان ، بابی انت و امی

همه دردیم و تو درمان ، بابی انت و امی

.

بابی انت و امی که ز پیمان تو با حق

همه گریان و تو خندان ، بابی انت و امی

.

ز وجودت به وجود آمده شور و هیجانی

در همه عالم امکان ، بابی انت و امی

.

جان فدایت که شد از روز نخستین ولادت

کربلای تو نمایان ، بابی انت و امی

.

آن که دیوانه ی تو سر به بیابان بگذارد

بگذرد از سر و سامان ، بابی انت و امی

.

سر آن کشته بنازم که دم مرگ ببیند

تو گرفتیش به دامان ، بابی انت و امی

.

چو ” نگارنده ” به آنکو شده در ظلّ لوایت

دادن جان بود آسان ، بابی انت و امی

.

.

.

عبدالعلی نگارنده 

.