پر پروازم تو بقیع بازم

به در بسته می خوره

.

چشای پر اشکم به اون یه مشت خاک و

سنگ شکسته می خوره

.

آه ضریح شیش گوشه مجا

قبر بی سایبون کجا

.

پنجره ی بقیع کجا

پنجره فولاد رضا

.

یه شب جمعه رو زهرا کربلاست

شبای دیگه کنار مجتباست

.

میون صدای روضه خوندنش

صدای گریه های امام رضاست

.

آه غریب کربلا غریب مدینه غریب الغربا

.

توی رویاهام حرم آقاهام

شور و قیامتی میشه

.

مثل شب جمعه مدینه هم یک شب

شب زیارتی میشه

.

آه خلوتی بقیع کجا

شلوغی امام رضا

.

کرببلا هم که برم

یاد مدینه م به خدا

.

نمی مونه دنیا اینجور همیشه

بقیع هم یه روزی رو به راه میشه

.

میاد اون روز که کبوتر بقیع

ساکن رو گنبد طلا میشه

.

آه غریب کربلا غریب مدینه غریب الغربا

.

رو مزار تو روی اون خاکا

شده دلم یه یا کریم

.

اگه ازت دورم به نیتت میرم

حرم سیدالکریم

.

آه روضه می خونن بی صدا

اشکا رو پنهون می کنن

.

زائرتو با دل خون

از بقیع بیرون می کنن

.

یه روزی تو حرمت امام حسن

می سازیم ایشالا ما باب الحسین

.

اگه قبر فاطمه پیدا بشه

میشه اونجا هم یه بین الحرمین

.

آه غریب کربلا غریب مدینه غریب الغربا

.

.

.