شهاب الدین خالقی

.

کاروانی رسیده است از راه
کاروانی که توشه اش خون است
می نویسد خدا سفرنامه
وصف لیلا و شرح مجنون است
.
بوی صفین می رسد به مشام
که حسن قاسم و علی ست حسین
شاید اینجا غدیر خم باشد
علی اکبر چه منجلی ست حسین
.
پیش دارالشفای لطف شما
زخم دل نیز مرهمی دارد
کرم و بخشش شما تا هست
رو سیاهی چه عالمی دارد
.
تو سلیمان کربلا بودی
پیش پای تو نامه می چیدند
دیوها از همه پیامبری
فقط انگشتر تو را دیدند

.

.

.