کسی که در این آستان مور شد

کمش را خریدند و مشهور شد

.

شبی بین راه سلیمان نشست

همان لحظه نورٌ علی نور شد

.

دلش را به دست کریمان سپرد

گدای ز گهواره تا گور شد

.

گذر کرد از هر کجا خیر داشت

گذر کرد از هر کجا طور شد

.

سر افکنده آمد که شد سر بلند

فقیر آمد اینجا و مأجور شد

.

و من هم رسیدم درِ خانه ات

به این نیت آقا که هم جور شد

.

مرا یازده بار عاشق کنید

شد اصلا به اجبار عاشق کنید

.

پر و بال ما در هوای شماست

کریم است آن که گدای شماست

.

ندیدم که با درد درمان کنند

طبیب همه مبتلای شماست

.

همیشه سرم آبروی شماست

همیشه سرم خاک پای شماست

.

قیامت نمی ماند اصلا غریب

دل هر کسی آشنای شماست

.

به گلدسته و صحن و گنبد که نیست

بهشت خدا سامرای شماست

.

بیا روی قلبم ضریحی بساز

در این سینه صحن و سرای شماست

.

در اوصاف تو واژه ها گفته اند

چه سرّی است ابن الرضا گفته اند

.

تو اصلا رسیدی قیامت کنی

به هر روز و هر شب کرامت کنی

.

تو اصلا رسیدی که تاریخ را

از آقایی ات غرق حیرت کنی

.

درَت باب حاجات عالم شود

بخواهند از تو اجابت کنی

.

مرا منصب کارداری دهی

دل عاشقت را سفارت کنی

.

زمانش رسیده که مثل قدیم

زمین خورده ها را شفاعت کنی

.

چرا سامرای من امضا نشد ؟

نمیخواهی امروز قسمت کنی ؟

.

اگر رزق و روزی من می رسد

به یمن امامم حسن می رسد

.

گداییم آقا گدای درت

فدای تو و نقش انگشترت

.

گره های ما یک به یک باز شد

توسل که کردیم بر مادرت

.

چه حاجت به حج و به حاجی شدن

که کعبه است گرم طواف سرت

.

بدون شک علامه ی دهر شد

نشست آنکه یک لحظه در محضرت

.

عبای خودت را سر ما بکش

که باشیم آقا زیر پرَت

.

بمیرم نبینم که خلوت شده

در این پادگان باز دور و برت

.

به یک گوشه چشمت مرا پاک کن

حسن جان مرا کربلا خاک کن

.

زمینیم و تا آسمان می رویم

ز لطف تو تا آسمان می رویم

.

گدای قدیمی این خانه ایم

سر سفره ی لطف تان می رویم

.

غرض دیدن روی یار است و بس

نه این که پِی آب و نان می رویم

.

سه شنبه سه شنبه گدا می شویم

به اذن شما جمکران می رویم

.

حسینیه برپاست در قلب ما

در این آستان روضه خوان می رویم

.

به یاد تنی که به گودال رفت

شکسته دل و نیمه جان می رویم

.

سرِ جدتان ذبح شد از قفا

امان از سر رفته بر نیزه ها

.

.

.