گریه کنت آلاله ی گلزار خواهد شد

هرکس غلامت نیست روزی خوار خواهد شد

.

بر زخم های پیکر تو ما بدهکاریم

کاری به غیر از خدمت تو عار خواهد شد

.

در روضه ها این سر به زیری علتی دارد

هر سر فدای تو نشد ؛ سربار خواهد شد

.

هرکس میان خانه اش نام تو را برده

از لطف و رحمت خانه اش سرشار خواهد شد

.

شب زنده داری پیش اشک روضه ات هیچ است

روزم بدون گریه بر تو تار خواهد شد

.

روز جزا اعمال را وقتی که می سنجند

این قطره قطره اشک ها معیار خواهد شد

.

گریه کنت همسایه ی زهراست ، مشمولِ

ادعیه ی ” الجار ثم الدار ” خواهد شد

.

از قتلگاه تا کوچه راهی نیست در روضه

چون نیزه ها یادآور مسمار خواهد شد

.

.

.