یه گوشه خواب بودم خیلی آروم

ولی پیچید تو گوشم صداشون

.

نمی بردن اگه گوشواره هامو

خودم می بخشیدم به دختراشون

.

گذشت و گم شدم توی بیابون

آخه از قافله جا مونده بودم

.

یکی اومد برم گردوند بابا

ولی کاشکی همونجا مونده بودم

.

بد اخلاقن چقدر مردای شامی

به جای قلب ، سنگه تو دلاشون

.

با این دستای سنگینی که دارن

دلم می سوزه واسه بچه هاشون

.

.

.