زنده ماندم شب غمت آمد

***

زنده ماندم شب غمت آمد

ماه شب های ماتمت آمد

.

ساعت کار گریه کردن شد

فصل باران نم نمت آمد

.
حضرت یاس ناله سر داد و
بوی سیب محرّمت آمد

.
مادرت گریه کن صدایم کرد
گفت شب های مرحمت آمد

.
من شنیدم که اشک مرهم توست
کشته ی اشک مرهمت آمد

.
بوی پیراهنی که غارت شد
تا حوالی پرچمت آمد

.
دل من را به کربلا ببرید

تا فراسوی نیزه ها ببرید

.

آمدم تا که نوکرت باشم

نذری پای منبرت باشم

.

منّت توست بر سرم ورنه

من که هستم که یاورت باشم

.

اذن گریه بده به چشمم تا

زخمی زخم پیکرت باشم

.

.

.