السلام ای دلیل کَرَّمنا
ای به عالم امام ، آمَنّا
.
به مسلمانیِ خودت سوگند
طاعتت واجب است ، سَلَّمنا
.
این عبارت نوشته بر قلبم
از ازل بوده ام تُو را مِنّا
.
از ازل تا ابد به این سخنیم
ما همه بنده ایم ، اِرحَمنا
.
شاهد این که در رکاب توأم
و هُوَ ” آیهُ لَهُم اَنّا ”
.
” و خَلَقنا لَهُم » به ما خواندی
« و مَتاعاً ، و رحمةً مِنّا ”
.
مرده بودیم ، زنده مان کردی
و لبت گفت ذکر ” اَحیَینا ”
.
شیعه ی فاطمه تویی و منم
شیعه ی تو قسم به ” انزلنا ”
.
حجةُ اللهِ ما تویی آقا !
حجة الله علی الحجج ، زهرا
.
سوره های فصیح رحمانی
آیه های بلیغ سبحانی
.
تویی و آل پاک و اطهارت
کلمات کریم قرآنی
.
عَلَّم الآدم از تو می گوید
ای به اسماءِ نور ، نورانی
.
اُذکروا نعمتی تویی آقا !
وَه چه زیبا نماز می خوانی
.
و اَقیموا الصلوت را مظهر
اَمرِ آتو الزکوه را بانی
.
خاشعین را عبادتت مَظهر
خاضعین را چراغ رضوانی
.
هر سحر از میان سجّاده
آسمان را کنی چراغانی
.
نیمه شب تا طلوع فجر و فلق
تویی و سجده های طولانی
.
پدر و مادرم فدای شما
ای مرا والدین ایمانی
.
با شما بودنم خدا داند
بهترین لحظه های روحانی
.
مثل عمّه شبیه بابایت
می کنی خطبه های طوفانی
.
آخرین یادگار کرب و بلا !
اوّلین یادگار ایرانی
.
حتم دارم برای ما تا حشر
تا قیامت شفیع می مانی
.
حجةُ اللهِ ما تویی آقا !
حجة الله علی الحجج ، زهرا
.
ای به قربان برق چشمانت
آمدی با سرود جانانت
.
اَشهدت شهدی از شهادتت داشت
اوّلت هست مثل پایانت
.
بر لبت آیه های قرآنی ست
ای فدای صدای قرآنت
.
حال ، وقت امامتِ تو شده
عالَمی هست زیر دستانت
.
ما مسلمان دست های توییم
کن اشاره شویم سلمانت
.
آری ای ماه ! خوش درخشیدی
در شب تیره بر محبانت
.
خنده ی مادرت به بابا گفت
می بَرد دل ، لبان خندانت
.
می درخشد شبیه مروارید
گونه ات چانه ات گریبانت
.
این چه نوری ست می شود ساطع
تا بهشتِ برین ز رضوانت
.
خوانِ نعمت بگستران که هنوز
انبیایند تازه مهمانت
.
باقر العلمی و معلّم اخلاق
عالمان طفلک دبستانت
.
قلّه های علوم انسانی
بی گمان فتح شد به دورانت
.
مکتب وحی را تویی حافظ
دشمنان مانده اند حیرانت
.
درد اسلام و مسلمین امروز
هست محتاجِ مُهر درمانت
.
شیعیان غریب را دریاب
به دل نرم و آه سوزانت
.
حجةُ اللهِ ما تویی آقا !
حجة الله علی الحجج ، زهرا
.
فیض سرمد حکایت باقر
راه احمد هدایت باقر
.
در همه دردهای بی درمان
مرهمِ دل ولایت باقر
.
همه ی کائنات می دانند
زنده اَند از عنایت باقر
.
به خدا زنده می کند دل را
نکته های روایت باقر
.
حافظ پرچم ذَوِی القرباست
هر که شد تحت رایت باقر
.
بشریّت به امر حق باشد
زیر چتر حمایت باقر
.
دور طاغوت ، سَر نمی گردد
جز به دست درایت باقر
.
سدّ راه منافقین باشد
روشِ با کفایت باقر
.
هر کجا انحراف می بینیم
چشم ما و هدایت باقر
.
شیعه بودن نشانه ای دارد
شیعه نوری ز آیت باقر
.
بر مجاهد ز غیب می آید
مددِ بی نهایت باقر
.
طاعتِ بی غرور ، گر خواهیم
اشک ما و رضایت باقر
.
در ره دوست بندگی باید
بندگی چیست ؟ غایت باقر
.
حجهُ اللهِ ما تویی آقا !
حجه اللهَ علی الحجج ، زهرا
.
جوشد از هر لبی دعای شما
چشمه چشمه به زیر پای شما
.
و من از چشمه ای شکافنده
چشم وا کرده ام برای شما
.
من مسلمان چشم های تواَم
مؤمن چشمه ی بقای شما
.
هر کجا را که طی کند چشمت
طی کند پیرو ولای شما
.
نتوان حق تو ادا کردن
مگر از سمت کربلای شما
.
چشم هایت چه روضه ها دیده
در شب و روز نینوای شما
.
دیدی ای چشم کربلا که چه شد
بر سر نیزه مقتدای شما
.
دیدی آن جا که معجر و خلخال
می ربودند از نسای شما
.
خلوت سجده بود و سجاده
آه سجاد و ابتلای شما
.
خیمه ی اهل بیت بود و شرر
حمله و غارت و عزای شما
.
حاجتی رفت در دل زینب
که خورَد تازیانه جای شما
.
دید چشمان پاک و معصومت
کوفه و شام و رنج های شما
.
باید از درد و داغتان گوییم
ورنه کِی می توان ثنای شما
.
خودتان امر کرده اید آقا !
یک دهه روضه در منای شما
.
حجةُ اللهِ ما تویی آقا !
حجة الله علی الحجج ، زهرا
.
.
.
حاج محمود ژولیده
.
نظرات