اگرچه شأن علی ” کُلَّ شَیءٍ أحصَینا ” ست
ولی فضائل او غیر قابل احصاست
.
به قلب سوره ی یاسین ، علی امام مبین
به بطن سوره ی طاها ، علی امام هداست
.
علی تبلور رحمت به باء بسم الله
ولی به باء برائت شرار قهر خداست
.
به ” اَلّذِی خَلَقَ المَوتَ وَ الحَيَاة ” قسم
علی به مُلک خداوند ” أَحسَنُ عَمَلا ” ست
.
علی حیات ” مِنَ الماءِ کُلَّ شَیءٍ حَیّ ”
علی ست ماء معینی که عین آب بقاست
.
علی ست حصن حصینی که آیة الکرسی
علی ست حبل متینی که عروة الوثقی ست
.
علی فروغ حرا ، یار غار پیغمبر
علی به چشم محمد ، چراغ اوحیناست
.
علی کسی ست که از کودکی قیامت کرد
به پاس حرمت پیر پیمبران برخاست
.
علی هر آنچه نبی دید، دیده از آغاز
شنیده های نبی را شنید بی کم و کاست
.
علی اُذُن ، ” اُذُنٌ وَاعِيَة ” ، بِاِذنِالله
علی ، سمیع علیم و علی سمیع دعاست
.
علی پدر ، پدر مهربان این امت
علی حقیقت ” بِالوالِدَینِ اِحسانا ” ست
.
علی به قاطبه ی خلق ، ” حجةالله ” ست
ولی برای علی ، حجت خدا زهراست
.
قیامت از عطش دیدن علی غوغاست
به عشق ساقی کوثر چه محشری برپاست
.
فقط علی ست علمدار حمد در محشر
فقط علی ست که در حشر پرچمش بالاست
.
علی به ” إِنَّ إِلَينَا إِيَابَهُم ” ، ملجأ
به ” ثُمَّ إِنَّ عَلَينَا حِسَابَهُم ” ، مأواست
.
علی که هیچ کجا رد نکرده سائل را
علی که بر سر خوان کرامتش دنیاست
.
خدا کند که مرا از صراط رد سازد
” هزار نکته ی باریک تر ز مو اینجاست “
.
بهشت ، منزل ” طُوبَىٰ لَهُم وَ حُسنُ مَآب ”
بهشت ، محفل ذکر فضائل مولاست
.
علی ست نور خدا ، نور دیده ی احمد
علی ست چشم خدا ، نور چشم او زهراست
.
به حُسن او چه بگویم ؟ که او اَباالحَسن است
همه وجود حَسن از کرامت باباست
.
مرید غیرت و ایثار اوست ثارالله
شهید غربت این مرد ، سیدالشهداست
.
به کربلا برکات از ابوتراب رسید
به یُمن اوست که در تربت حسین شفاست
.
علی تهجد زین العباد در محراب
علی صحیفه ی سجاد در مقام دعاست
.
علی ست باقر علم و علی ست صادق وعد
علی ست کاظم غیظ و علی امام رضاست
.
علی جواد امامان و هادی امت
به سایه ی نجفش ، کاظمین و سامراست
.
خدا دوباره حسن بر علی کرامت کرد
حسن که عسکر او جن و اِنس و اَرض و سماست
.
بیا به مسجد سهله که بیت مهدی اوست
بیا که خانه ی امید اهل بیت اینجاست
.
علی ست آینه ی ” هَل أَتَىٰ عَلَى الإِنسان ”
چه آینه ؟ که در او جلوه ی خدا پیداست
.
نبی به اذن خدا ” دَاعِياً إِلَى الله ” است
نبی سراج منیر و علی صراط خداست
.
علی ست ” حُجَّةٌ الْبَالِغَه ” ، یقین دارم
خدا گواه که نهج البلاغه خود گویاست
.
علی دویست تجلی به جُرج جُرداق است
علی عنایت بی حد به مکتب عیساست
.
علی مجادله اش ” اَلّتِی هِیَ أَحْسَن ”
علی مباهله اش نیز ، ” دَعوَة الحُسنی ” ست
.
صراط سیرِ الیاللهِ مصطفی ، مولاست
که سیر اَنفُسی او به نون اَنفُسَناست
.
امام هشتم ما مستند به قرآن گفت
مباهله ست که اوج فضایل مولاست
.
نبی کنار علی ” شاهِدٍ وَ مَشهُود ” است
خدا گواه ، که ” يَتْلُوهُ شاهِدٌ ” گویاست
.
کسی که این دو یکی دید ، چشم او روشن
کسی که حرف خدا را نخواند نابیناست
.
علی ست جان کلام خدا به ” اَنفُسَنا ”
قسم به جان محمد ” نِساءَنا ” زهراست
.
سزاست جان نبی جانشین او باشد
به جان او ، که خلافت برای غیر ، خطاست
.
بیا کنار مسیحا به وادی نجران
ببین که اوج تجلای پنج تن اینجاست
.
مباهله ثمر ” إِنَّمَا يُرِيدُ الله ”
مباهله سند محکم حدیث کساست
.
علی ” لِيُذهِبَ عَنكُم ” ، علی ” يُطَهِّرَكُم ”
علی به آیه ی تطهیر غایت تقواست
.
علی به دوش نبی یا نبی به دوش علی ؟
خلیل بت شکن کعبه اوست یا طاهاست ؟
.
علی دعای سریع الاجابه می خواند
دمی که ذکر لب او ندای یا زهراست
.
علی ست کفو بتول و علی ست نفس رسول
علی به کل رسولان ولایتش اولاست
.
پیمبران خدا را اگر برادر خواند
خدا گواه که این از تواضع مولاست
.
ترابِ مَقدم او تاجِ عزت آدم
سحاب رحمت او سایه ی سر حوّاست
.
علی مدرّس ادریس در کتابت وحی
علی به کرسی تدریس ، ” عَلَّمَ الاَسما ” ست
.
همین که کشتی نوح ” اسْتَوَتْ عَلَى الجُودِیّ ”
ندا رسید علی کشتی نجات شماست
.
زمان زمزمه ی لا اِلهَ اِلّا اَنت
علی اجابت یونس به ظلمت دریاست
.
علی تکلّم طور و علی ترنّم وحی
علی تجسّم نور و علی یَد بیضاست
.
به ذکر او زکریا شده مسیحا دم
نسیمی از نفحات حسین او یحیاست
.
قسم به آیه ی ” اِقْرَأ وَ رَبُّكَ الأَكرَم ”
علی کرامت قرآن و معجز طاهاست
.
چه آیه از ” لَعَلِیٌّ حَكِيم ” محکمتر ؟
علی صریح ترین آیه ی کتاب خداست
.
” علی ” علی و ” علی ” عالی و ” علی ” اعلاست
به مصحف کلمات خدا ” هِیَ العُلیا ” ست
.
قیاس خلق خدا با علی ، مَعَ الفارق
که ” لا يُقاسُ بِنا ” از مناقب مولاست
.
گواه ما ” أَ جَعَلتُم سِقَايَةَ الحَاج ” است
مقام ساقی کوثر فراتر از این هاست
.
چرا مقایسه ؟ ” لا يَستَوُونَ عِندَ الله ”
که آیه آیه ی قرآن به فضل او گویاست
.
علی رسیده به قرآن به ” أَعظَمُ دَرَجَه ”
علی در این همه آیات ، آیت عظمی ست
.
اگر هزار پیمبر به مدحت حیدر
یکی هزار روایت بیان کنند رواست
.
علی ست سوره ی نصر و به عصر بی مانند
علی ست سوره ی فتح و به دهر بی همتاست
.
دمی که حیدر کرار ، تیغ بردارد
فقط فرار در آن عرصه ، چاره ی اعداست
.
زمان غرش ” الله اکبر ” حیدر
ملک به حیرت از آن حمله های رعد آساست
.
علی عذاب ” أَعِدُّوا لَهُم ” علیه عدو
علی به فرق ستم تیغ انتقام خداست
.
کننده ییی در خیبر ، کشنده ی مرحب
که نام او رجز فتح مسجدالاقصی ست
.
چه آیه ها که مرادش فقط خلافت اوست
چه سوره ها که گواه شرافت مولاست
.
ببین خلافت او را به سوره ی اعراف
دلیل محکم ما آیه ی ” وَ واعَدنا ” ست
.
علی خلیفه به حکم حدیث منزلت است
اگرچه منزلت او فراتر از موساست
.
علی به منزله ی سر به پیکر طاهاست
علی به پیکره ی وحی ، روح ما یوحی ست
.
علی نصیر و وزیر و مشیر ختم رسل
علی امیر و نذیر و بشیر خلق خداست
.
امام اوست که در دوره ی حکومت هم
انیس با ضعفا و رفیق با فقراست
.
نوازشش به سر و روی غنچه های یتیم
شمیم روح فزا و نسیم عقده گشاست
.
علی به پیرهن ساده ای قناعت کرد
لباس خوب ترش را برای قنبر خواست
.
علی به آیه ی ” ایّاکَ نَعبُدُ ” عبد است
برای شیعه به ” ایّاکَ نَستَعین ” مولاست
.
علی امیر ” اُولُوالاَمر ” در ” اَطیعُوا الله ”
ولی به ” مَن يُطِعِ الله ” او مطیع خداست
.
خوشا کسی که ملبس به جامه ی تقواست
بدین لباس مقدس ، به محضر مولاست
.
بیا به محضر مولا بخوان امین الله
که او امین خدا و امان خلق خداست
.
در آن حرم ” اَرِنِی الطَّلعَةَ الرَّشیده ” بخوان
ولی عصر ، شب و روز زائر مولاست
.
بیا به ساحت قدسش به ذکر ” مُولَعَةً
بِذِكرِکَ وَ دُعاَئِک ” که او مجیب دعاست
.
” عَلی الأَطائِبِ مِن أَهلِ بَیت ” ندبه کنید
اگر که خون رَوَد از چشم جن و انس ، رواست
.
به ” قُل اَعوذُ بِرَبِّ الفَلَق ” بیا به نجف
حریم امن تو ” مِن شَرِّ ما خَلَق ” آنجاست
.
بیا و دل به دعای صباح او بسپار
علی زمان مناجات ” سامِعُالنَّجوی ” ست
.
صباح ، وقت مناجات با امام زمان
صباح، فرصت تجدید عهد با مولاست
.
به گریه هر شب جمعه دعای خضر بخوان
که قطره قطره ی اشک تو رشک آب بقاست
.
به هر ” مَدَدتُ یَدِی ” خوانده ام علی مددی
همیشه و همه جا دیدهام به دست خداست
.
به نخل میثم او سازگار شد طبعم
حلاوت همه ابیات من از آن خرماست
.
.
.
سید محمدرضا یعقوبی آل
.
نظرات