اگر لب تشنه ی آب بقایی همره ما شو
دلت را کربلا کن ، دشت تربت شو ، معلّی شو
.
منیَّت حاصلش فقر است می خواهی غنی باشی
بیا بین گدایانش ، بیا همسفره ی ما شو
.
نبازی مُفت ، عمرت را ، دو روزِ زندگانی را
گدایی کن درِ این خانه و آقای دنیا شو
.
بساط من منم را جمع کن در پیشگاه او
خودت را دست او بسپار و سر تا پا تمنا شو
.
برای شستن دیگِ غذای نذری روضه
زرنگی کن همیشه زودتر از دیگران پاشو
.
تولی پیشه کن اما برای صدق گفتارت
به امر حضرت صادق کمی اهل تبری شو
.
هوا سرد است و سرمای گنه پُر کرده دنیا را
بنوش از چای داغ روضه ی او غرق گرما شو
.
به درباری که سائل ساحتِ پیغمبری دارد
گدای دست سقا باش و با افتادن آقا شو
.
سریر پادشاهی چیست ؟ مسکین نجف بودن
رسیدی پای ایوانِ طلایش تا کمر تا شو
.
شبیه ” جون ” اگر ماندی به پای اعتقاداتت
برای گرمی آغوش اربابت مهیا شو
.
در آن وادی که یک بال مگس اشکت شفاعت هست
بیا اشکی بریز و باعث لبخند زهرا شو
.
اباالفضلی اگر بالای تل در روضه ذهنت رفت
به اشک دیده ، قطره قطره در گودال دریا شو
.
صدا زد اکبرم ! گفتم برو سوی رسول الله
ولی دیگر نگفتم قبل رفتن ارباً اربا شو
.
بسوز ای دل برای زینبی که گفت با گریه
در این گودال خوابیدی چرا ، بی پیروهن … پا شو
.
قوام عرش رحمان سینه ی این شاه مظلوم است
تمام عرش سنگ ین گشته ای شمر لعین پاشو
.
.
.
گروه شعری یا مظلوم
.
نظرات