تهی رسید از این جام و لب به لب برگشت

تهی رسید از این جام و لب به لب برگشت
رئوف خواست بدهکار با طلب برگشت

.

برای عرض ارادت چو نوکری خورشید
چقدر صبح به سوی تو رفت و شب برگشت

.

چقدر از حرمت لات چاله‌ ی میدان
به شهر خویش که برگشت با ادب برگشت

.

دلم شبیه به یک هسته پرت شد سویت
به یک نگاه تو نخلی پر از رطب برگشت

.

پس از ادای رضا مست شد تمام تنم
همین که خواندمش و لب به روی لب برگشت

.

همین کمال رئوفی‌ ست اینکه در حرمش
هنوز گریه نکرده به من طرب برگشت

.

دلیل گنبد او هست پس نگو امشب
به سمت طوس چرا قبله بی سبب برگشت

.

نماز واجب اگر بود پس چرا قبله
برای خاطر یک امر مستحب برگشت

.

جلوتر از همه‌ ی دیگران بهشتی شد
کسی که از حرم تو عقب عقب برگشت

.

.

.

مهدی رحیمی

.