دمی با آه خلوت کن ، بگیر ای دل جلا اینجا
بیا سبقت بگیر از خلق ، با رنگ خدا اینجا
.
به نفس خویش غالب باش تا صاحب نفس باشی
خدایی می شوی با نفس خالی از هوا اینجا
.
گواهم آیت ” لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ الله ” است
به استقبالِ استغفار می آید ، رجا اینجا
.
من آداب زیارت را مفاتیح الجنان دیدم
شنیدم ” فَادْخُلُوها خالِدِین ” را بارها اینجا
.
ریاض الجنة است اینجا نیازی بر ریاضت نیست
رضایت نامه ای کافی ست با مهر رضا اینجا
.
به اشکی بازگردان آبروی رفته را برگرد
بجو از چشمه ی خیر کثیر آب بقا اینجا
.
دل از دنیا بکن جانا ، بزن دل را بر این دریا
به چشم دل ببین دریای غفران خدا اینجا
.
گناهانی ست مخفی از همه ” بینی و بین الله “
که مشروط است عفو آن به امضای رضا اینجا
.
رضای او ” رَضِیَ اللهُ عَنهُم وَ رَضوا عَنهُ ” است
اگر مشتاق رِضوانٌ مِنَ اللهی بیا اینجا
.
خدا با دستخط او خطای خلق می بخشد
به دست راست آید نامه ی اعمال ما اینجا
.
شکست ای دل طلسم ما ، نرفت از یاد اسم ما
بهانه داده دست عاصیان شیخ بها اینجا
.
صدای زنگ ساعت می برد زنگ دل ما را
که در دل می دمد هر ثانیه حمد و ثنا اینجا
.
مقرب باش با یارب لبالب باش از لبیک
” أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاع ” است لبیک دعا اینجا
.
کنار خود امامی مهربان تر از پدر داریم
که حاصل می برند از فضل او خلق خدا اینجا
.
به امر ” رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلا ” تلاوت کن
بخوان وصف مقام انبیا و اولیا اینجا
.
قرائت کن ” لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْض “
بیا با آیت الکرسی به عرش کبریا اینجا
.
تضرع کن در این مضجع بخوان ” مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَع “
بگیر اذن شفاعت از عزیز مرتضی اینجا
.
عیان بین دو کوه طوس ، طور زاده ی موساست
به چشم دل تماشا کن تجلای خدا اینجا
.
تجلی می‌کند دائم صفات کبریا اینجا
همه اسمای او حُسناست ” فَادْعُوهُ بِها ” اینجا
.
” مَن اَرجوهُ لِکُلِّ خَیر ” را در این حرم دیدم
که با ” أینَ لِیَ الخَیر ” آشنایم سال ها اینجا
.
سحرهای دعا را با دعاهای سحر دریاب
بیا لب بر دعا وا کن که می یابی بها اینجا
.
شب و روز دلم با روضه و روزه هماهنگ است
که دارد آه من آهنگ تسبیح خدا اینجا
.
خوشا سی روزه ی ختم کتاب از باء بسم الله
خوشا حمدی که باشد افتتاحش با ثنا اینجا
.
به هر ختمی نثار روح خود رحمت فرستادیم
به ذکر فاتحه وا شد گره از کار ما اینجا
.
حریمش باب حاجات و کلید آن مناجات است
دعا کن هرچه می خواهی که می بخشد خدا اینجا
.
ملائک هر شبش را با سلامی قدر می دانند
همه تا ” مطلع الفجر ” فرج گرم دعا اینجا
.
یکی تسبیح خوانِ ” سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ” ست
یکی با آیه های سجده دارد اعتلا اینجا
.
یکی با سجده ی ” والنَّجم ” در نجوای معراج است
یکی گرم مناجات است با ” شمس ” و ضحی ” اینجا
.
تمنا کن حقایق را ، بدان قدر دقایق را
به قرآن ” لَیسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى ” اینجا
.
طواف زائر او آیتی از ” سعی مشکور ” است
که مشهود است ” أَنَّ سَعْیهُ سَوْفَ یرَى ” اینجا
.
خوش آن سائل که ذکر دائمش ” اَوفِ لَنَا الکَیل ” است
خوش آن زائر که بیند ” ثُمَّ یجْزَاهُ الْجَزَا ” اینجا
.
به هر خیری که نازل می شود آری فقیرم من
عجب سرمایه ای دارم به امید خدا اینجا
.
دو دست خالی آوردم پر از عطر دعا اینجا
عجب جمع نقیضینی ست این فقر و غنا اینجا
.
به ” إِنَّ اللهَ تَوَّابٌ رَحِیم ” امّیدوارم من
که دیدم در زیارت ” رحمة الموصوله ” را اینجا
.
” الهی لا تُؤَدِبنِی ” ، ” الهی لا تُعَذِّبنِی “
مرا تأدیب کن با رأفت و لطف و عطا اینجا
.
” الهی لا تعاقبنی ” اجابت شد ، یقین دارم
اگر لطفت نبود امشب نمی خواندی مرا اینجا
.
من آن عبد گریزانم پناهم داده سلطانم
وگرنه بوده جای مجرمی چون من کجا اینجا ؟!
.
از این درگاه هرگز دست خالی برنمی گردم
که نگذاری بماند بنده محروم از عطا اینجا
.
وفا آیینه ای دارد که می گیرد صفا اینجا
عطا گنجینه ای دارد که می یابد بها اینجا
.
هجوم سائلان دور ضریح او مجابم کرد
همه دیدند از او خیر و کسی نشنیده لا اینجا
.
عنایاتش عیان باشد ، چه حاجت بر بیان باشد
کراماتش نمی گنجد به ظرف لفظ ما اینجا
.
حرم هرگاه مهمانم ، امین الله می خوانم
نمی بینم کسی غیر از علیّ مرتضی اینجا
.
به ” اللهم فَاجعَل نَفسی ” آری مطمئن هستم
که صادر می شود امر قَدَر ، حکم قضا اینجا
.
” وَ اِلْحِقْنی بِنُورِ عِزِّکَ الْاَبْهَج ” دلیل ماست
به بهجت می رسد قلب محبان رضا اینجا
.
زیارت ، جامه ای خواهد که از تقواست تشریفش
شهادت ، نامه ای خواهد به تصدیق وفا اینجا
.
” فَمِنهُم مَن قَضىٰ نَحبَهُ ” فدای آن که در این ره
سر تسلیم دارد پای پیمان رضا اینجا
.
گروهی منتظر عمری دعای عهد می خوانند
گروهی ندبه ها دارند هر صبح و مسا اینجا
.
به هر اِذنی که می گیرم دم درگاه ، می گریم
که می افتم به یاد روضه ی خیرالنساء اینجا
.
بخوان با آدم و نوح از مقام آل ابراهیم
ببین در آل عمران ، آیتی از مصطفی اینجا
.
حسین این آیه را وقت وداع اکبرش خوانده ست
بخوان تا کربلایی تر شود دل های ما اینجا
.
به رسم دعبل ای دل دم بزن از آه اهل البیت
مصیبت خوان شده ” قبرٌ بطوس یالها ” اینجا
.
.
.
سید محمدرضا یعقوبی آل
.
نظرات