گریه اگر کنم همی بهر تو گریه می کنم

گریه اگر کنم همی بهر تو گریه می کنم

ورنه ز دیده ام عبث اشک رها نمی شود

.
گرد حرم دویده ام صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود

.

جز سر غرق خون تو ، که شد چراغ قافله

رأس بریده بر کسی ، راهنما نمی‌ شود

.ای بدن تو غرق خون وی سر روت لاله گون
با چه خضاب کرده ای ؟ خون که حنا نمی شود

.

کرببلا و کوفه شد ، سخت به عترتت ولی
هیچ کجا به سختیِ شام بلا نمی‌ شود
.
چوب به دست قاتلت ، سوخت و گفت این سخن
جای سر بریده در طشت طلا نمی‌ شود

.

.

.

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

.