عمری ست با عنایت تو گریه می کنم

عمری ست با عنایت تو گریه می کنم

***

عمری ست با عنایت تو گریه می کنم

تنها به قصد قربت تو گریه می کنم

.

عمری ست پای بیرق مشکی روضه ها
در سایه سار رحمت تو گریه می کنم

.

گاهی ستاره می شوم و تا سپیده دم
در آسمان غربت تو گریه می کنم

.

قبرت که نیست دلخوشم از اینکه لااقل
پایین پای هیئت تو گریه می کنم

.

آه ای ضریح گمشده ! بانوی بی نشان !
در حسرت زیارت تو گریه می کنم

.

تا صبح در حوالی دلتنگی بقیع
با بوی یاس تربت تو گریه می کنم

.

تا تربت شهید اُحُد ، پا به پای اشک
هر شب به رسم عادت تو گریه می کنم

.

گاهی کنار روضه ات از دست می روم
از بس که در مصیبت تو گریه می کنم

.

از ابتدای مرثیه هایت قدم قدم
تا کوچه ی شهادت تو گریه می کنم

.

.

.