منم کسی که بی سر و سامونه
***
منم کسی که بی سر و سامونه
الان سر مزار تو کی میخونه
.
از زهر سر تا پای تو باغ شقایق
یا جعفر بن محمد ؛ امام صادق
.
یاس پرپر اومده
پیشت مادر اومده
.
داغی که تو رو سوزوند
از پشت در اومده
.
این علت حرارت اشکامه
تو کوچه بی عبا و بی عمامه
می بردنت یکی نگفت این آقامه
.
تو غربت مدینه تو تاریکی شب
تو کوچه می کشیدنت دنبال مرکب
افتان و خیزان می رفتی شبیه زینب
.
بین این آتیش و دود
با اون صورت کبود
.
چهره ت مثل مادر و
حالت مثل عمه بود
.
یاس پرپر اومده
پیشت مادر اومده
.
داغی که تو رو سوزوند
از پشت در اومده
.
بین قفس تو حسرت آزادی
رو دامن زهرا که می افتادی
داشتی مثِ جدت حسین جون می دادی
.
زهر جفا تا اثر کرد و رفتی از حال
دوباره انگار مجسم شد بعد صد سال
اون پیکر پاره پاره میون گودال
.
ای خون خدا حسین
شاه کربلا حسین
.
ای خورشید نیزه ها
عشق سر جدا حسین
.
.
.
نظرات