هر آن مجنون که مُهر مِهر حیدر خورده تقدیرش
***
هر آن مجنون که مُهر مِهر حیدر خورده تقدیرش
نخ چادر نماز حضرت زهراست زنجیرش
.
فرستاده کتابی را در آن مدح علی گوید
خدا با انَّما و هَل أتیٰ و تین و تطهیرش
.
به حکم ” لافتی إلا علی … ” دیگر جهان هرگز
نه می بیند شبیهش را ، نه حتی مثل شمشیرش
.
فقط با نان جو سر کرد آنکه فتح خیبر کرد
کجا آن قوت و این قوّت ، ملائک مات تکبیرش
.
دعا بر جان مادر می کند هرکس محب اوست
رسید از دامن مادر به قلب طفل تأثیرش
.
چنان از نام او مستم ، گرفته یاء آن دستم
علی نامش چنین کرده ، چه خواهد کرد تصویرش
.
کند صید دل این صیاد قابل با شمایل هم
که خالش دانه ، مو لشکر ، کمان ابرو ، مژه تیرش
.
برای کوی او رفتن ، گرسنه مانده ترجیحاً
به جز او را نمی خواهد گدای چشم و دل سیرش
.
علی هرجا رود بالا ، شود حجت تمام آنجا
چه باشد شیر میدان و چه باشد طفل بی شیرش
.
.
.
مرضیه نعیم امینی
.
نظرات