مدینه غم داره دلم عزاداره
***
مدینه غم داره دلم عزاداره
داغ بقیع کرده دلم رو صد پاره
.
خسته تر از خسته با قلبی بشکسته
یکی داره روضه می خونه آهسته
.
چقده گریه داره سکوت شب های مدینه
دوباره پیکری سوخت تو شعله های زهر کینه
دوباره تازه شد روضه های مدینه
روضه ای که رقم خورد با دست زمونه
.
یکی به در لگد زد دوباره در افتاد
دوباره آتیش افتاد به جون یه خونه
.
امون ای دل امون ای دل
بسوز ای دل بسوز ای دل
.
غریب و تنها بود اسیر غم ها بود
تو شعله ها خیلی شبیه زهرا بود
.
گل شقایق رو قرآن ناطق رو
تو کوچه می بردن امام صادق رو
.
شیخ الائمه رو پابرهنه توی کوچه بردن
حال خراب ما رو به دست روضه ها سپردن
.
تو دل شب کشوندن غریبونه ای وای
اونم یه پیرمرد که پاهاش جون نداره
.
بمیرم و نبینم زمین خوردنش رو
حق داره توی کوچه نفس کم بیاره
.
امون ای دل امون ای دل
بسوز ای دل بسوز ای دل
.
چقدر غریبونه موهاش پریشونه
چه روضه ای داره تو کوچه می خونه
.
دلش هوایی شد چه ماجرایی شد
تو کوچه ها قلبش کرببلایی شد
.
دلش به یاد روضه شبیه خیمه ها می سوزه
همراه آه و ناله ش داره عرش خدا می سوزه
.
با نفس شکسته ش داره دم می گیره
تو کوچه ها می خونه حسین جان حسین جان
.
رو صورتش می ریزه شبیه ستاره
اشکای دونه ذونه حسین جان حسین جان
.
چقده گریه داره سکوت شب های مدینه
دوباره پیکری سوخت تو شعله های زهر کینه
.
دوباره تازه شد روضه های مدینه
روضه ای که رقم خورد با دست زمونه
.
یکی به در لگد زد دوباره در افتاد
دوباره آتیش افتاد به جون یه خونه
.
امون ای دل امون ای دل
بسوز ای دل بسوز ای دل
.
.
.
نظرات