در محل هر جا صدای عبد گریان شد بلند
***
در محل هر جا صدای عبد گریان شد بلند
قامت صاحب کرم از روی ایوان شد بلند
.
نوکری سخت است اما سختیش عشق است عشق
پای ما با عشق بر خار مغیلان شد بلند
.
من که هر جایی کم آوردم صدا کردم رضا
رعیت آنجایی که کم آورد ، سلطان شد بلند
.
ما ز اسب افتاده ایم اما ز اصل عشق نه
پرچم سبز رضا بر بام تهران شد بلند
.
بیشتر از سائل آقابی قرار سائل است
بیشتر از شهر ما ، آه از خراسان شد بلند
.
کافری بودم که با شرط تو رفتم بر سجود
بس که ازخاک تو عطر و بوی ایمان شد بلند
.
خاک ایران قبل تو لطفی برای کس نداشت
تو به ایران آمدی و بخت ایران شد بلند
جزر و مد صحن تو یعنی که رو به گنبدت
هر ملک افتاد روی خاک و انسان شد بلند
.
شانه بر زلف تو زد منای اهل البیت شد
بعد مرگش مرد سلمانی چو سلمان شد بلند
.
هر کسی که سخت دامان جوادت را گرفت
با برات کربلای خویش آسان شد بلند
.
گریه بی حد می کنی و روی زانو میزنی
بابت دستی که بر روی عزیزان شد بلند
.
نام زینب را پس از عباس نامحرم که برد ..
از ته گودال داد شاه عطشان شد بلند !
.
.
.
حسین قربانچه
سید پوریا هاشمی
.
نظرات