اون که باوفاتر از هر مرده

اون که باوفاتر از هر مرده

***

اون که باوفاتر از هر مرده

امشبو از من پذیرایی کرده

.

آقا جای شکرش باقیه بازم

مهمون طوعه ی مهمون نوازم

.

آه نمی دونی چقدر امشب پریشونم

کاش بهت نامه نمی دادم پشیمونم

.

گذشت آب از سرم اما

نذار پاتو تو شهر نامردا

.

شدم تو کوفه سرگردون

همین حالا بچه هاتو برگردون

.

آه پناه عالم

آه پریشون حالم

.

کوفی جماعت دلسرد و بی رحمه 

احترام مهمونو نمی فهمه

.

از کبوترات بال و پر می برّن

اینا برا گندم سر می برّن

.

آه از اینجا دیگه میشه روضه ها سنگین

نه نمیذارن بره آب از گلوت پایین

.

چه غوغایی به پا میشه

ته گودال برو بیا میشه

.

خدا صاحب عزا میشه

به قصد قربت سرت جدا میشه

.

آه پناه عالم

آه پریشون حالم

.

اینجا یکی مثل حرمله داره

که به فکر چشمای علمداره

.

چشم دیدن سقا رو ندارن

داغشو روی دل تو میذارن

.

من ندیدم بی حیا اندازه ی کوفه

کاش نیاد زینب دم دروازه ی کوفه

.

برا تو دردسر دارن

اینا به انگشترت نظر دارن

.

نه شرم و نه حیا دارن 

اینا نظر به گوشواره ها دارن

.

.

.