ای گل نرگس چرا همپای آهت غربت است ؟
***
ای گل نرگس چرا همپای آهت غربت است ؟
گریه کن لازم نداری روضه هایت خلوت است
چشم ما کرده هوس یک بار خون گریه کند
روزی این چشمِ بی توفیق اشک حسرت است
.
یک حسین از تو رسید و عالمی آشفته شد
بین روضه بودن صاحب نفس ها نعمت است
.
ناله ات ما را عزادار سرِ بر نیزه کرد
هر کجا که روضه داری ، اشک ما هم دعوت است
.
گوشه ی تنهایی ام دق می کنم کی میرسی ؟
اشتیاق وصل از شیرینی هم صحبت است
.
سائل اشکم رفیق گریه های بی کسی
بچه های فاطمه الطافشان بی منّت است
.
خرج روضه می شویم و منصب ما نوکری ست
روضه خوانی نعمت است و گریه کردن خدمت است
در نماز خویش هر شب روضه داری می کنم
می کشم تسبیح آه و روضه خوانم تربت است
.
غصه ی عریانی جدّ غریبت روی خاک
مایه ی آه تمام خاندان عصمت است
.
سینه ام بر زیر پا افتادنش را گریه کرد
تنگی پیراهنم ، پیراهنش را گریه کرد
.
.
.
نظرات